Pandemie als katalysator

WAAROM JIJ JE VERLAMD VOELT, TERWIJL JE NOCHTANS WEET WAT JE TE DOEN HEBT

Wat gebeurt er als een pandemie als katalysator voor radicale verandering fungeert? Dan neemt het leven een radicale wending en handelen we er ook naar. In tegenstelling tot wat we meestal doen.

Tijdens de coronacrisis stellen we daarbij iets merkwaardigs vast: nu we met onszelf alleen zijn, horen we luid en duidelijk wie we willen zijn en wat we zouden moeten doen. En toch voelen sommigen van ons zich verlamd.

Dat heeft te maken met ACEDIE, een zijnstoestand waarmee kloosterbroeders vertrouwd zijn en waarover Nadia Sels in rekto:verso vertelt. Moet je echt ‘ns lezen.

Tenminste, als je deze pandemie als katalysator voor radicale verandering in je eigen leven wil benutten.

En je eigen acedie wil ombuigen zodat je niet langer – uit angst te falen – terugdeinst om werkelijk te doen wat je je hebt voorgenomen